Kiosaku
- Kiosaku używają tylko osoby upoważnione przez Roshiego (lub przez Hoshich). Poniżej tylko opis dla przypomnienia, to trzeba przećwiczyć z doświadczoną osobą.
- Powstań, zrób pokłon przed matą Buddy, podejdź do ołtarza. Pokłon, bierzesz kiosaku, ręce na krzyż (lewa górą) i odwracasz kij. Pokłon przed ołtarzem. Pokłon przed Roshim. Dotąd trzymałeś kij poziomo (między kciukami a zgiętymi palcami wskazującymi. Teraz unosisz kij pionowo trzymając zgodnie z formą.
- Uderzając miej luźne nadgarstki - nie zrobisz wtedy krzywdy. Uderzenie powinno być głośne. Dźwięk jest ważny. Roshi radzi, aby w ostatniej chwili przed uderzeniem poczuć stopy.
- Koniec. Pokłon (kij poziomo) przed matą Buddy, przed ołtarzem. Kładziesz krzyżując ręce. Uchwyt kija leży na ołtarzu po lewej stronie.
- Mniszki/ów w okesa - uderzasz tylko w prawe ramię.
- Chodź powoli, cicho.
To jest instrukcja dodatkowa dla tych, którzy już znają formę. Nie opisuje pokłonów przed proszącym o uderzenie, sposobu noszenia kija, procedury zdejmowania raksu itp.
Roshi uderza w każde ramię po 2 razy, wszyscy inni uderzają raz.
Krótkie kiosaku
Wyznaczone przez Roshiego osoby mogą używać krótkiego kiosaku. Wszystkie pokłony i sposób trzymania kija są takie jak dla długiego kiosaku. Istotne różnice to: uderza się jedną ręką, a nie obydwoma po dwa razy w każde ramię. Uderza sam koniec kija (tj. szerokość około 4 palce). Tuż przed uderzeniem poczuj swoje stopy.
Pokłony
włóż ciemne ubranie, rób razem ze wszystkimi, jeśli nie możesz wszystkich to co drugi, trzeci itp.
Prowadzi Shiuso lub Ino.
Prowadzący mówi: 27, 54, 81, 102 i „sto ósmy”. Można je liczyć w myślach lub używać mali.
Łagodniejszy porządek dnia
Osobom, które pierwszy raz z nami praktykują proponujemy do wyboru łagodniejszy rozkład dnia:
- Początek o godz. 6:00 – zazen
- Dalej w ciągu dnia tak jak wszyscy
- Wieczorem po kolacji jedno zazen o 20:20
- Nie dotyczy seshin.
Instrukcja ofiarowania śpiewów
- podać imię osoby, która prosi o ofiarowanie,
- osoba, która prosi o ofiarowanie powinna sama powiedzieć coś o tej osobie, za którą mamy śpiewać.
- osoba ta powinna ofiarować coś sandze.
Nie używamy świętych przedmiotów niezgodnie z przeznaczeniem (np. klapki jako podstawa do śpiewników).